Już w starożytnym Egipcie zajmowano się gwiazdozbiorami. Podstawę ich tworzą układy geometryczne gwiazd. Jednak należy też wiedzieć, że gwiazdozbiory na ogół nie są fizycznymi układami gwiazd. Każda kultura ma swoją tradycję i wyobrażenia konstelacji na niebie. Obecnie wszystko co wiemy o gwiazdozbiorach wywodzi się od kultur Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu oraz nawiązuje do tych kultur. Starożytni astronomowie wyodrębnili piętnaście tysięcy lat temu pierwsze gwiazdozbiory, a było ich czterdzieści na znanej części sfery niebieskiej. Do średniowiecznej Europy tradycja przedostała się z kultury arabskiej. Do słynnych odkrywców należeli J.Kepler, E.Halley, J.Hewelisz oraz N.L.de Lacaille, P.Le Bonnier i J.Bode. W początkach dziewiętnastego wieku znowu zostały wyodrębnione następne konstelacje i ich liczba przekroczyła sto. Ostatecznie ustalono, że jest ich osiemdziesiąt osiem. Jednak należy spodziewać się następnych odkryć w raz z rozwojem techniki, która daje coraz większe możliwości.