Historia Chin jednoznacznie potwierdza nam fakt o tym, że społeczeństwo chińskie od zawsze było kolektywne. Interes jednostki ginął całkowicie w tłumie – czyli interes całości społeczeństwa jest znacznie ważniejszy od osobistych celów i nie jest to myślenie totalitarne, ale jego geneza tkwi znacznie głębiej. Z drugiej jednak strony komunizm w Chinach obecnie jest silny właśnie dzięki takiemu myśleniu. W historii Chin nie ma mowy o rewolucjach, buntach, powstaniach. Takie zachowania ze strony narodów zdarzał się ciągle w Europie. Jeśli społeczeństwo buntowało się wobec władzy, do czego dochodziło dość rzadko, to bunt ten przebiegał po cichu, w podziemiach – opozycja skrywała się po to, żeby uderzyć po cichu, taktycznie.